c. El Sanatları
c.1 Halı Dokumacılığı
13. yüzyılda Manisa yöresine yerleşmeye başlayan Yörük ve Türkmen boyları, göçebelikten yerleşik düzene geçtikten sonra gelenek ve göreneklerini korumuş, halı ve kilim dokumacılığını sürdürmüşlerdir. 17. ve 18. yüzyılda Batı Anadolu’nun en önemli merkezleri Yunt Dağları bölgesi, Kula, Gördes ve Demirci’dir.
Yuntdağı Halıları
Genel olarak 26x33 düğüm sıklığında olan eski Yuntdağı halılarında ana renkler koyu kırmızı, koyu mavi ve deve tüyü rengidir. Atkı ve çözgüleri yün olan halıların baş ve son uçları gevşek bir kilim dokuması ile bitirilmiştir. Yörede desenlerine göre deve boynu, yeşil baş ve düz biçim olarak isimlendirilmiş başlıca üç çeşit halı dokunmaktadır. Bordürler çınar yaprağı, rozet ve eli belinde gibi motiflerle bezelidir. Mihrap içleri çiçek saksısı, badem çiçeği, sekiz köşeli yıldız, çoban aynası ve eli belinde motifleri ile doldurulmuştur. Mihrabın altında içleri rozetler ve geometrik bezemelerle süslü sandık motifleri yer alır.
Gördes Halıları
17. ve 18. yüzyılda, Avrupa ve Amerika’da seccade ile eş anlamda kullanılan Gördes oldukça tanınmıştır. Halı dokumacılığında Türklerin yarattığı “çift düğüm” denilen ilave tipi, halıcılıkla ilgili tüm yayınlarda “Gördes Düğümü” olarak geçmektedir. Gördes, halılardan çok seccadeleri ile ün kazanmıştır. Seccadelerin en belirgin özelliği mihrap kemeridir. En sevilerek kullanılan motifler, ibrik, kandil ve çiçek demetleridir. İbrik temizliği, kandil ilahi ışığı, çiçek demeti cenneti ifade eder. Gördes seccadelerinde koyu kırmızı ve koyu mavi temel renklerdir.
Kula Halıları
Kula halılarında Gördes düğümü kullanılmıştır. Ana renk sarı ve mavinin tonlarıdır. Ayetlik ve tabanlık panolarında stilize hayvan figürlerine rastlanır. Bordürler geniştir ve lale, karanfil, sümbül gibi çiçeklerden oluşmuş buketlerle bezemiştir.

 

c.2 Çömlek Yapımı
Güveç, neolitik geleneğin bir devamı olarak kadınlar tarafından elde üretilmektedir. Demirköprü Baraj yolu üzerinde, içte dağlık alanda yer alanda yer alan Gökeyüp, geleneksel mimarinin iyi korunduğu bir beldedir. Erkeklerin yakındaki ocaklardan kazıp, çıkardığı kil ve mikalı şistler köy kadınları tarafından dövülüp, toz haline getirilmekte, yoğrulup, düz bir kalasa yerleştirilmiş küçük bir ahşap diskin üzerinde elle, güvece ve balık pişirme kaplarına dönüştürülmektedir.


c.3 At Arabacılığı
Akhisar ilçesi 20. yüzyıl başlarında yaylı at arabası yapımında ustalaşmış atölyeleri ve bu arabaları renk renk desenler, manzara resimleri ile süsleyen sanatkarları ile ün yapmıştır. Günümüz değişen yaşam düzeni içinde, aslının tamamen aynı küçük arabalar yapılmakta, bahçe ya da iç mekan dekorasyonunda kullanılmaktadır.

 

c.4 Kula Çarşısı
Kula, mimarisi ve kent dokusu ile kentsel bir sit alanıdır. Bakırcılar çarşısı, halıcılık, keçecilik, semercilik, dericilik faaliyetleri ile birçok el sanatı varlığını sürdürmektedir. Kula’da leblebiciliğin tarihi çok eskilere dayanmaktadır. Leblebi üretimi, küçül el sanayisi halinde usta-çırak, bilgi ve görgüsü olarak sistemli bir şekilde yapılmaktadır.